DZIENNIK USTAW
Ikona dokumenty
MONITOR POLSKI
Ikona dokument
ARCHIWALNA STRONA GMINY
Ikona strona internetowa

MIEJSCOWOŚCI W GMINIE Drukuj Zapisz

Kłodnica Dolna

Dwór

Wieś Kłodnica swą nazwę przyjęła od rycerskiego rodu Kłodnickich herbu "Wieniawa". Można przypuszczać, że powstała we wczesnym średniowieczu. Trudno do końca rozstrzygnąć czy Kłodnica była wsią o nazwie obronnej, ponieważ zachowało się mało materiałów źródłowych dotyczących tego okresu. Jeżeli faktycznie tak było to bez badań archeologicznych nie można stwierdzić czy usytuowanie obronnej, rycerskiej siedziby pokrywało się z którymś z późniejszych zespołów dworskich w Kłodnicy Dolnej lub Górnej. Być może w obu znajdowały się drobnoszlacheckie dwory, gdyż w XVI w. w obu wymienionych jest z imienia kilku braci, Kłodnickich, którzy między sobą ciągle dokonywali transakcji.

Sołtys: Józef Wójcik tel. 81 5111206

Informacje:


Nazwa utworzona od ośrodka istniejącego wcześniej poprzez dodanie określnika dolna, górna wskazuje na późniejsze powstanie wsi w stosunku do osady, w której sąsiedztwie wyrosły.
Pierwszy zapis miejscowości w formie Clodnicza pochodzi z 1400 r. Później nazwa brzmiała Superior Klodnycza w 1464 r; Clodnycza w 1470-80; Cllodnicza w 1529 r.; Clodnicza Górna w 1531; Już w 1565 r. pojawiają się dwie wsie, Kłodniczka i Klodnycza. Dopiero w 1827 r. obok Kłodnicy Górnej ukształtowała się nazwa Kłodnica Dolna, która istnieje obecnie.

Wieś Kłodnica Dolna jest nazwą złożoną od przymiotnika dolny. Najprawdopodobniej położenie terenu w dole zadecydowało o drugim członie nazwy.

Z przekazu ustnego Józefa Gołosia i kroniki parafialnej można przyjąć drugą możliwość powstania nazwy Kłodnica. Pochodzi ona od wyrabianych naczyń drewnianych zwanych "kłodami", które były przeznaczane na przechowywanie i transport ziarna zbóż. Po dodaniu do "kłoda" sufiksu - nica, powstała nazwa Kłodnica. "Odziom, odziomek, kloc drzewa grubego bez gałęzi, zowie się kłodą. Z pni takich przez wydrążenie ich i wprawienie dna robiono naczynia zwane kłodami, służące do chowania tak sypkich jak i mokrych rzeczy, a nazywane później fasami i faskami".

Najdawniejsze doniesienia o szlacheckiej siedzibie Kłodnica położonej w dolinie rzeki Chodelki pochodzą z XV w. Zaświadczają, że jest to najstarsza wieś w gminie, ponieważ została odnotowana w 1400 r. jako własność Markusza. W 1470 r. na terenie wsi utworzono dwa folwarki.

Jak podaje słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich dobra Kłodnica Dolna należały do Wieniawitów, zaś dobra Kłodnicy Górnej do trzech braci Kłodnickich. Następnymi właścicielami byli: Pajewscy, Potomscy, Jełowieccy, Jemiołkowscy i Budzyńscy.

Na początku XIX w., za Ratyńskich w Kłodnicy Dolnej powstał klasyczny dwór i zespół budynków folwarczych wraz z parkiem angielskim. Do dziś zachowało się około 100 drzew są to: klony, lipy, jawory, jesiony i modrzew.

Park został założony w okresie, kiedy Adam Ratyński jako Prezes Trybunału Cywilnego Lubelskiego był u szczytu popularności, aktywności zawodowej i zamożności, co uzasadniało inicjatywę urządzenia niewielkiej rezydencji otoczonej modnym w owym czasie parkiem angielskim. Był to okres, kiedy na wzór Puław powstawały liczne parki angielskie nie tylko przy rezydencjach magnackich, ale i przy skromnych dworkach szlacheckich.

Tu, w latach 1836-1895 w majątku swojej żony mieszkał Władysław Kornel Zieliński, autor pierwszych przewodników po Lublinie i okolicach oraz monografii miasta Lublina. Był on również redaktorem "Kuriera Lubelskiego" i "Gazety Lubelskiej".

W 1847 r. od Emilii Ratyńskiej-Zawidzkiej dobra kupuje Wojciech Piasecki.

Od 1884 r. właścicielką zostaje Aleksandra Rusanowska, która w 1921 r. ofiarowała 6 mórg ziemi jako darowiznę dla "Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Służebniczek" ze Starej Wsi. Siosty w Kłodnicy mieszkają nadal.

Ostatnim właścicielem majątku był Kazimierz Rusanowski, na stałe zamieszkujący w Krakowie. W Kłodnicy mieszkał dzierżawca Stefan Kowerski.

Od czasu, kiedy dawny zespół dworski został rozparcelowany, część dworu wraz z parkiem przekazano dla miejscowej szkoły podstawowej i przedszkola. Druga część dworu wraz z częścią gospodarczą, dawnymi ogrodami i stawami przeszła w użytkowanie Spółdzielni Produkcyjnej. Obecnie stawy i dwór, który popada w ruinę znajdują się w rękach prywatnych właścicieli.

W 1993 r. na tyłach dworu postawiono nową szkołę. Jest to osada, która w gminie Borzechów posiada najwięcej zabytków. Rejon Kłodnicy to teren wybitnie rolniczy z piękną rzeźbą terenu, lasami, łąkami bez większych zakładów przemysłowych.

Dla potrzeb mieszkańców sezonowo pracują dwa młyny o napędzie elektrycznym, zakład drzewny, usługi świadczą również przewoźne tartaki.
Na polu gdzie znajduje się cmentarz parafialny wcześniej stał wiatrak. Młyn napędzany był siłą wiatru i dostarczał mieszkańcom mąkę.
Pozostała nieczynna już kaszarnia oraz zabytkowy zespół dworski wraz z aleją dojazdową i parkiem angielskim.

Od 1955 r., zanim powstała gmina Borzechów, w Kłodniy Dolnej działała Gromadzka Rada Narodowa.

W okolicy jest kilka sklepów, Wiejski Ośrodek Zdrowia zbudowany w czynie społecznym w 1963 r. W szkole podstawowej zlokalizowane zostało Gimnazjum Publiczne.

W latach 1993-1997 w Kłodnicy pobudowany został nowy kościół. Stary, drewniany został wpisany do rejestru zabytków.


Parafia Kłodnica pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Liczba wiernych 1394 osób,
odpust: Uroczyst. Najśw. Serca P. Jezusa,
msze: niedziele i święta: 7:30, 9:30, 11:30 ,
dni powszednie: 7, okresowo o 18,
adres: Kłodnica Dolna 17

24-224 Borzechów, ks. Władysław Wójtowicz,


Historia: Parafię erygował 11.04.1930 r. bp Marian Fulman. Poprzednio miejscowość należała do par. WIlkołaz. Po I wojnie światowej dziedziczka majątku Kłodnica, Aleksandra Russanowska, ufundowała orchonkę, która prowadziły SS. Służebniczki NMP ( pracują w par. do dziś ). Od 1922 r. istniała przy tym zakładzie kaplica publiczna, zlikwidowana w momencie oddania do użytku świątyni. W skład nowej par. weszły również dwie wioski poprzednio należące do par. Ratoszyn. Nową par. uposażono w 10 mórg ziemi - ofiara Kłodnicy Dolnej i Górnej). Obecnie parafia nie posiada ziemi ornej. Archiwum par. prowadzone od założenia.

Sam kościół pw. Najśw. Serca Pana Jezusa wybud. w 1929r. staraniem pierwszego proboszcza - ks. Pawła Sokołowskiego. Poświęcenia dokonał dziekan kraśnicki - ks. Józef Scipio del Campo 8.12.29 r. Jest to budynek drewniany - ryglówka, jednonawowy, wybudowany z ofiar parafian. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia wybud. wraz z k-łem. Świątynia posiada 2 duże wieże: na frontonie k-ła wysoka i na środku, nad nawą niska - na syganturkę.

W 1993 r. staraniem ks. prob. Władysława Kowalika rozpoczęto bud. nowego k-ła par. ( arch. Janusz Bielak z Lublina). Świątynia murowana , jednonawowa na planie krzyża, została ukończona w 1997 r. i uroczyście dedykowana - poświęcona 12.10. 1997 r. przez abpa Józefa Życińskiego. W chwili oddania do użytku nowej świątyni - stara przestała pełnić swą funkcję. 3 spiżowe dzwony wykonano w 1957 r. w Przemyślu. Miejscowości wchodzące w skład parafii: Białawoda; Dąbrowa; Dobrowola; Kaźmierów; Kępa; Kłodnica Dolna kol.; Kłodnica Dolna w.; Kłodnica Górna; Osina; Ryczydół;

Autor: Gmina Borzechów
Powrót