Sołtys: Urszula Woleń

Informacje:


Nazwa utworzona od ośrodka istniejącego wcześniej poprzez dodanie określnika dolna, górna wskazuje na późniejsze powstanie wsi w stosunku do osady, w której sąsiedztwie wyrosły.
Pierwszy zapis miejscowości w formie Clodnicza pochodzi z 1400 r. Później nazwa brzmiała Superior Klodnycza w 1464 r; Clodnycza w 1470-80; Cllodnicza w 1529 r.; Clodnicza Górna w 1531; Już w 1565 r. pojawiają się dwie wsie, Kłodniczka i Klodnycza. Dopiero w 1827 r. obok Kłodnicy Górnej ukształtowała się nazwa Kłodnica Dolna, która istnieje obecnie.

Wieś Kłodnica Dolna jest nazwą złożoną od przymiotnika dolny. Najprawdopodobniej położenie terenu w dole zadecydowało o drugim członie nazwy.

Z przekazu ustnego Józefa Gołosia i kroniki parafialnej można przyjąć drugą możliwość powstania nazwy Kłodnica. Pochodzi ona od wyrabianych naczyń drewnianych zwanych "kłodami", które były przeznaczane na przechowywanie i transport ziarna zbóż. Po dodaniu do "kłoda" sufiksu - nica, powstała nazwa Kłodnica. "Odziom, odziomek, kloc drzewa grubego bez gałęzi, zowie się kłodą. Z pni takich przez wydrążenie ich i wprawienie dna robiono naczynia zwane kłodami, służące do chowania tak sypkich jak i mokrych rzeczy, a nazywane później fasami i faskami".

Najdawniejsze doniesienia o szlacheckiej siedzibie Kłodnica położonej w dolinie rzeki Chodelki pochodzą z XV w. Zaświadczają, że jest to najstarsza wieś w gminie, ponieważ została odnotowana w 1400 r. jako własność Markusza. W 1470 r. na terenie wsi utworzono dwa folwarki.

Jak podaje słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich dobra Kłodnica Dolna należały do Wieniawitów, zaś dobra Kłodnicy Górnej do trzech braci Kłodnickich. Następnymi właścicielami byli: Pajewscy, Potomscy, Jełowieccy, Jemiołkowscy i Budzyńscy.

Na początku XIX w., za Ratyńskich w Kłodnicy Dolnej powstał klasyczny dwór i zespół budynków folwarczych wraz z parkiem angielskim. Do dziś zachowało się około 100 drzew są to: klony, lipy, jawory, jesiony i modrzew.

Park został założony w okresie, kiedy Adam Ratyński jako Prezes Trybunału Cywilnego Lubelskiego był u szczytu popularności, aktywności zawodowej i zamożności, co uzasadniało inicjatywę urządzenia niewielkiej rezydencji otoczonej modnym w owym czasie parkiem angielskim. Był to okres, kiedy na wzór Puław powstawały liczne parki angielskie nie tylko przy rezydencjach magnackich, ale i przy skromnych dworkach szlacheckich.

Tu, w latach 1836-1895 w majątku swojej żony mieszkał Władysław Kornel Zieliński, autor pierwszych przewodników po Lublinie i okolicach oraz monografii miasta Lublina. Był on również redaktorem "Kuriera Lubelskiego" i "Gazety Lubelskiej".

W 1847 r. od Emilii Ratyńskiej-Zawidzkiej dobra kupuje Wojciech Piasecki.

Od 1884 r. właścicielką zostaje Aleksandra Rusanowska, która w 1921 r. ofiarowała 6 mórg ziemi jako darowiznę dla "Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Służebniczek" ze Starej Wsi. Siosty w Kłodnicy mieszkają nadal.

Ostatnim właścicielem majątku był Kazimierz Rusanowski, na stałe zamieszkujący w Krakowie. W Kłodnicy mieszkał dzierżawca Stefan Kowerski.

Od czasu, kiedy dawny zespół dworski został rozparcelowany, część dworu wraz z parkiem przekazano dla miejscowej szkoły podstawowej i przedszkola. Druga część dworu wraz z częścią gospodarczą, dawnymi ogrodami i stawami przeszła w użytkowanie Spółdzielni Produkcyjnej. Obecnie stawy i dwór, który popada w ruinę znajdują się w rękach prywatnych właścicieli.

W 1993 r. na tyłach dworu postawiono nową szkołę. Jest to osada, która w gminie Borzechów posiada najwięcej zabytków. Rejon Kłodnicy to teren wybitnie rolniczy z piękną rzeźbą terenu, lasami, łąkami bez większych zakładów przemysłowych.

Dla potrzeb mieszkańców sezonowo pracują dwa młyny o napędzie elektrycznym, zakład drzewny, usługi świadczą również przewoźne tartaki.
Na polu gdzie znajduje się cmentarz parafialny wcześniej stał wiatrak. Młyn napędzany był siłą wiatru i dostarczał mieszkańcom mąkę.
Pozostała nieczynna już kaszarnia oraz zabytkowy zespół dworski wraz z aleją dojazdową i parkiem angielskim.

Od 1955 r., zanim powstała gmina Borzechów, w Kłodniy Dolnej działała Gromadzka Rada Narodowa.

W okolicy jest kilka sklepów, Wiejski Ośrodek Zdrowia zbudowany w czynie społecznym w 1963 r. W szkole podstawowej zlokalizowane zostało Gimnazjum Publiczne.

W latach 1993-1997 w Kłodnicy pobudowany został nowy kościół. Stary, drewniany został wpisany do rejestru zabytków.

Parafia Kłodnica pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Liczba wiernych 1394 osób,
odpust: Uroczyst. Najśw. Serca P. Jezusa,
msze: niedziele i święta: 7:30, 9:30, 11:30 ,
dni powszednie: 7, okresowo o 18,
adres: Kłodnica Dolna 17

24-224 Borzechów, ks. Władysław Wójtowicz,

Historia: Parafię erygował 11.04.1930 r. bp Marian Fulman. Poprzednio miejscowość należała do par. WIlkołaz. Po I wojnie światowej dziedziczka majątku Kłodnica, Aleksandra Russanowska, ufundowała orchonkę, która prowadziły SS. Służebniczki NMP ( pracują w par. do dziś ). Od 1922 r. istniała przy tym zakładzie kaplica publiczna, zlikwidowana w momencie oddania do użytku świątyni. W skład nowej par. weszły również dwie wioski poprzednio należące do par. Ratoszyn. Nową par. uposażono w 10 mórg ziemi - ofiara Kłodnicy Dolnej i Górnej). Obecnie parafia nie posiada ziemi ornej. Archiwum par. prowadzone od założenia.

Sam kościół pw. Najśw. Serca Pana Jezusa wybud. w 1929r. staraniem pierwszego proboszcza - ks. Pawła Sokołowskiego. Poświęcenia dokonał dziekan kraśnicki - ks. Józef Scipio del Campo 8.12.29 r. Jest to budynek drewniany - ryglówka, jednonawowy, wybudowany z ofiar parafian. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia wybud. wraz z k-łem. Świątynia posiada 2 duże wieże: na frontonie k-ła wysoka i na środku, nad nawą niska - na syganturkę.

W 1993 r. staraniem ks. prob. Władysława Kowalika rozpoczęto bud. nowego k-ła par. ( arch. Janusz Bielak z Lublina). Świątynia murowana , jednonawowa na planie krzyża, została ukończona w 1997 r. i uroczyście dedykowana - poświęcona 12.10. 1997 r. przez abpa Józefa Życińskiego. W chwili oddania do użytku nowej świątyni - stara przestała pełnić swą funkcję. 3 spiżowe dzwony wykonano w 1957 r. w Przemyślu. Miejscowości wchodzące w skład parafii: Białawoda; Dąbrowa; Dobrowola; Kaźmierów; Kępa; Kłodnica Dolna kol.; Kłodnica Dolna w.; Kłodnica Górna; Osina; Ryczydół;